Сабор Парыжскай Божай Маці

Сабор Парыжскай Божай Маці —каталіцкі храм, размешчаны ва ўсходняй частцы вострава Сітэ ў Парыжы.

Парыжская святыня пабудавана на месцы паганскага храма, дзе рымляне пакланяліся Юпітару ў I стагоддзі. Потам у 528 годзе, тут была ўсталявана раманская царква Сэн-Эцьен. І, нарэшце, у 1163 годзе біскуп Парыжа заснаваў новы сабор, прысвечаны Панне Марыі.

На працягу стагоддзяў сабор Парыжскай Богамаці быў галоўным цэнтрам гарадскога жыцця: тут у 1422 г. каранавалі Генрыха VI, брала шлюб Марыя Сцюарт з Францыскам II, а ў 1804 годзе Напалеон апрануў карону Імператара.

У сярэднія вякі сабор быў Бібліяй для няўмелых чытаць — уся хрысціянская гісторыя, пачынаючы ад грэхападзення да Страшнага суда навочна намалявана ў шматлікіх скульптурах, што ўпрыгожваюць будынак. А жудаснавата-мудрагелістыя хімеры і гаргулі, якія назіраюць з даху за бясконцым струменем вернікаў, сабралі неверагодную колькасць легендаў і міфаў пра таемны сэнс сімволікі містычнага храма.

Аднак папулярнасць самага вядомага сабора свету крыецца зусім не ў яго гісторыі. У саборы Парыжскай Богамаці захоўваецца найвялікая хрысціянская рэліквія — Цярновы вянок Ісуса Хрыста, выкупленага Людовікам IX у візантыйскага імператара ў 1238 годзе.