Прыгонны раён

Прыгонны раён размешчаны на правым беразе Дуная ў Будзе. Спрадвечна Прыгонны раён выконваў функцыю ўмацаванага цэнтра дзяржавы і служыў рэзідэнцыяй каралеўскіх сем'яў.

Ад Пешта, да Прыгоннага раёна Буды вядзе знакаміты Ланцуговы мост, адкрыты ў 1849 годзе і які стаў першым на той момант сталым мостам у горадзе, злучылым дзве гістарычныя часткі, Буду і Пешт.

Ядром Прыгоннага раёна некалі была, сёння ўжо няісная Вежа Іштвана з атачальнымі яе пабудовамі. З паўночнага захаду крэпасць агароджвалася ад які будуецца жылога раёна траверсам з вежамі. Календфельскія вароты пад Вялікай Рандэлай, пабудаванай пазней, знаходзяцца на паўднёвым схіле гары. Каралеўскі палац, ахоўныя збудаванні, унутраныя панадворкі і вонкавую прыгонную сцяну крэпасці будавалі, дабудоўвалі і перабудоўвалі на працягу многіх стагоддзяў.

Залатое стагоддзе ў гісторыі Прыгоннага раёна падае на перыяд валадарання караля Мацяша (1458-1490). Памяць пра караля эпохі Адраджэння захоўвае не толькі каралеўскі палац, але і атачальныя палац пабудовы. Досыць зазірнуць у панадворак кожнага з хат, каб адчуць “дыханне гісторыі”. Ва ўтульных вулачках Прыгоннага раёна і ў Палацавым квартале на кожным будынку можна ўбачыць шмат цікавых дэталяў: фрагменты сярэднявечнай сцяны, старыя гербы, барочныя завіткі, адасобленыя ўнутраныя панадворкі, незвычайныя дзверы ці вокны.

У часы другой сусветнай вайны крэпасць, як і ўвесь горад, зведала значныя разбурэнні. З 170 будынкаў, непашкоджанымі засталіся ўсяго 4. Праз 10 гадоў пасля сканчэння вайны пачаліся аднаўленчыя працы.