Домскі сабор

Домскі сабор – найбуйнейшы кафедральны сабор Прыбалтыкі, галоўны храм Эвангеліцка-Лютэранскай царквы, які з'яўляецца адным з вядучых духоўных і культавых цэнтраў Латвіі. Размясціўся ён на Домскай плошчы, у самым цэнтры Рыгі. Акрамя самога сабора архітэктурны ансамбль ўключае Крыжовую галерэю і Домскі манастыр, дзе знаходзіцца найстарэйшы гарадскі музей – Музей гісторыі Рыгі і мораходства.
Назва сабора пайшло ад двух лацінскіх выразаў – Domus Dei (Дом Бога) і ад Deo Optimo Maximo (Усеблагому Найвялікаму Богу).
Будаўніцтва сабора пачалося ў 1211 годзе, пад кіраўніцтвам рыжскага біскупа Альбрэхта фон Буксхеўдена. Храм сімвалізаваў поспех у заваёве Лівоніі. Домскі сабор узводзіўся мясцовымі будаўнікамі, але з удзелам нямецкіх і галандскі майстроў. У цэлым сабор быў дабудаваны толькі да 1270 годзе, і зведаў значныя змены першапачатковага плана. Пасля перыяду Рэфармацыі і пажару 1547 года, ўнутраны строй храма быў практычна знішчаны.
Свой цяперашні выгляд сабор здабыў толькі ў канцы XVIII стагоддзя. У абліччы Домскага сабора з прычыны шматразовых перабудоў спляліся элементы розных архітэктурных стыляў: барока, раманскага, раннегатычнага і іншыя. Дзіўным з'яўляецца той факт, што калі раней у сабор падымаліся па прыступках, то цяпер наадварот, трэба спускацца ўніз. Дадзеная метамарфоза адбылася з-за барацьбы гараджан з разлівамі Дуагавы (на вуліцы горада падсыпаў жвір, а сабор, з прычыны гэтага, апускаўся).