Тэнерыфе - Пуэрта-дэ-ла-Крус, Испания

Курорт Пуэрта-дэ-ла-Круз у Іспаніі(раней вядомы як Кроспорт) – вядомы турыстычны цэнтр на паўночным узбярэжжы вострава Тэнэрыфэ. З'яўляецца шостым па велічыні горадам вострава з насельніцтвам каля 32 тыс. чалавек.

Курорт Пуэрта-дэ-ла-Круз у Іспаніі – найстарэйшы курорт Тэнэрыфэ, які яшчэ ў XIX ст. стаў улюбёным месцам для правядзення зімовых месяцаў у багатых ангельцаў. З сярэдзіны XX ст. курорт стаў масавым. У адрозненне ад сучасных паўднёвых курортаў, якія складаюцца ў асноўным з гатэляў, гэта мясцовасць з шматвяковай гісторыяй, тут пражывае большая частка карэннага насельніцтва вострава. Насельніцтва горада занятае, у асноўным, у сферы абслугоўвання.

Гэта нетыповы пляжны курорт цёплых трапічных астравоў. Тут пануе зусім іншая атмасфера, дзе турысты становяцца часткай павольнага сялянскага жыцця карэнных жыхароў Канар. Традыцыйнае баўленне часу тут – вячоркі ў мясцовых кафэ і рэстаранах на набярэжнай, сузіранне шумлівага акіяна і тутэйшых вулканічных пейзажаў, а таксама павольныя прагулкі ўвечары.

Клімат курорта Пуэрта-дэ-ла-Круз у Іспаніі, як і ўсіх Канарскіх астравоў, трапічны сухі з-за выяўленага ўплыву Сахары, якая пачынаецца ўсяго толькі ў 500 км на ўсход ад астравоў. Востраў знаходзiцца на шыраце Маямі, ААЭ і Ганконга, клімат тут у цэлым прахаладней з-за круглагадовага ўплыву халоднай Канарскай плыні, затое тэмпература на працягу ўсяго года трымаецца цёплая и прыемная, без рэзкіх ваганняў. Пры гэтым варта адзначыць, што ў плане выпадаючых ападкаў, паўночнае ўзбярэжжа, дзе знаходзіцца Пуэр-дэ-ла-Круз, мае свой лакальны мікраклімат, больш вільготны і на пару градусаў халаднейшы, чым паўднёвае ўзбярэжжа Тэнэрыфэ.

Тэмпература паветра летам дасягае +24-25°C (найбольш цёплыя месяцы – жнівень і верасень), а ў студзені рэдка апускаецца ніжэй +16-17°С. Сярэдняя дзённая тэмпература складае +18°C. Пляжны сезон не зачыняецца да самага лістапада. Але часта прымаць сонечныя ванны і купацца ў моры можна нават у снежні і лютым. Тэмпература вады ў моры складае ад +20°C да +23°C на працягу ўсяго года.

Пастаянныя вятры прыносяць на поўнач вострава вільготныя паветраныя масы з Атлантыкі. Ападкі сталі прычынай росту тут пышнай расліннасці і выключных пейзажаў. Можна сказаць, што ў Пуэрта-дэ-ла-Круз пануе «вечная вясна». Улетку няма цяжкай спякоты, а зімой ніколі не бывае замаразкаў.

Усе астравы Канарскага архіпелага з'яўляюцца вулканічнымі па паходжанні. Некаторыя з іх, у іх ліку Тэнэрыфэ, маюць конусападобную канфігурацыю з вулканам, якi ўзвышаецца ў цэнтры выспы. Іншыя выспы, такія як Фуэртэвянтура, цалкам парэзаныя вулканічнымі расколінамі. Сярод пейзажаў пераважаюць шырокія лававыя палi, чорныя попельныя ўзбярэжжа, вулканічныя ўзвышша і расколіны, дзе-нідзе парослыя вечназялёнай расліннасцю.

У адрозненне ад засушлівага паўднёвага ўзбярэжжа вострава Тэнэрыфэ, у раёне курорта Пуэрта-дэ-ла-Круз у Іспанііпераважае вільготны клімат. Гэта забяспечвае разнастайны і багаты раслінны свет. Вечназялёныя лясы (мантэвердэ), у склад якіх уваходзяць некаторыя віды раслін-рэліктаў, добра захаваліся ў ваколіцах горада (даліна Аратава). Вакол горада размешчаны шырокія бананавыя плантацыі, плошча якіх скарачаецца па меры пашырэння забудовы на курорце Пуэрта-дэ-ла-Круз у Іспаніі і Ла-Аратаве.

Галоўная асаблівасць пляжаў курорта Пуэрта-дэ-ла-Круз у Іспаніі і вострава Тэнэрыфэ ў цэлым – гэта чорныя ці цёмна-шэрыя пляжы з вулканічнага пяску. Усяго ў горадзе два пляжы, абодва з чорным вулканічным пяском. Першы знаходзіцца ва ўсходняй частцы горада, дзе звычайна селяцца турысты, – гэта пляж Playa Martianez. Аднак без спецыяльнай падрыхтоўкі адпачываць на ім будзе даволі цяжка, бо ён зусім не абаронены ад частых хваляў і зусім ня акультураны, можна сказаць, дзікі .
Таму ў турыстаў большай папулярнасцю карыстаецца створаны рукамі чалавека пляж Playa Jardin, які знаходзіцца на iншым канцы горада. Гэты пляж складаецца з чатырох натуральных бухт, упрыгожаны трапічнай зелянінай і маляўнічым вадаспадам. Побач з ім разбіты выдатны сад, ёсць пракат усяго неабходнага для камфортнага пляжнага адпачынку, функцыянуюць распранальні, душ, рэстараны, ёсць пункт медыцынскай дапамогі. Ад хваляў пляж абараняе магутны бетонны волнорез.

Таксама турысты вельмі любяць вялікі басейны комплекс Lago Martianez. Гэта адна з выдатных славутасцяў горада, якая складаецца з некалькіх вялікіх басейнаў, напоўненых марской вадой, і шэрагу астраўкоў з вулканічнай лавы.

У цэлым, падчас планавання падарожжа ў Пуэрта-дэ-ла-Круз, трэба дакладна ўяўляць, што гэта нетыповы пляжны адпачынак. Чорныя пляжы выглядаюць незвычайна, але сам акіян тут нядобразычлівы: практычна ўвесь час дзьмуць вятры і вялікія хвалі разбіваюцца аб мясцовыя пляжы, таму калі і купацца, то вельмі асцярожна, бо такія хвалі здольныя папросту збіць з ног і хутка сцягнуць ў адкрыты акіян нават вопытнага плыўца. З-за халоднай плыні тэмпература мясцовых вод не падымаецца на працягу года вышэй 23-24°C.

З славутасцяў курорта варта наведаць старадаўнюю плошчу Чарка, дзе знаходзіцца статуя Дзевы Марыі; царква Нуэстра-Сеньёра-дэ-ла-Пена-дэ-Франсiя, у якой практычна кожную ноч праводзяць вянчаннi; замак Сан-Фэліпэ, маленькі рыбалавецкі порт. Не праходзьце міма дома Iрырарте і дома Абака. У апошнім, дарэчы, знаходзіцца цікавы музей Канарскай архітэктуры. Мясцовы батанічны сад – адзін з найстарэйшых у свеце. Ён заснаваны ў 1788 годзе і змяшчае каля 1000 узораў раслін і дрэў Канарскіх астравоў, а таксама ўзоры флоры з усяго свету.

Знатакам добрага віна спадабаецца Каса-дэль-Віно – найстарэйшае вiннае сховішча Тэнэрыфэ (усяго ў 10 мін. Язды), з дэгустацыйнай залай, музеем віна і рэстаранам.

У Пуэрта можна выявіць масу цікавых рэстаранаў, некалькі казіно і клубаў. Але найбольш вядомы водна-забаўляльны комплекс « Lago Martianez », які ўяўляе сабой ланцужок басейнаў прама на беразе акіяна, з акіянічнай вадой, якая пастаянна абнаўляецца i ўяўляе выдатную альтэрнатыву падчас частых тут штармоў, калi няма магчымасці купацца ў самiм акіяне. Для аматараў натуральнай прыроды будзе цікавы заалагічны сад «Лоро-парк». Дакрануцца да старажытных загадак зніклага першага карэннага народа гуанчы дапаможа археалагічны музей, адкрыты ў 1953 годзе.