Сабор Фраўэнкірхе

Сабор Фраўэнкірхе (або Сабор Святой Багародзіцы) з'яўляецца самым высокім будынкам у Мюнхене. Размясціўся ён непадалёк ад плошчы Марыенплатц. Пачатак будаўніцтва датуецца 1468 годам, а завяршэнне - 1525 г. (57 гадоў вялося будаванне). Сабор з'яўляецца ўвасабленнем праекта архітэктара Гангхофэра. За першыя 20 гадоў быў збудаван сам будынак, а затым вялося будаўніцтва двух 99-мятровых вежаў. Цікава, што завяршэннем вежаў служаць купала, але для гатычнай архітэктуры гэта з'яўляецца зусім ня тыповым. Жыццё архітэктара абарвалося, ён не ўбачыў завершаным сваё тварэнне. Пахаваны ён пад адной з вежаў.

Дарэчы, ўмяшчальнасць сабора складае 20 тысяч чалавек, а жыхароў горада да заканчэння будаўніцтва налічвалася крыху менш за 13 тысяч.

Варта таксама адзначыць, што на рэферэндуме 2004 года была агучана забарона, якая не дазваляе будаўніцтва збудаванняў вышэй кафедральнага сабора.

За сваю доўгую гісторыю Сабор Фраўэнкірхе назапасіў нямала легенд. Так, па адной з іх у часы, калі будаўніцтва сабора толькі пачыналася, д'ябал прыйшоў да архітэктара і прапанаваў здзелку: калі ў саборы будуць адсутнічаць вокны, то ён дапаможа завяршыць будаўніцтва ў самыя кароткія тэрміны. Архітэктар прыняў умовы, і яму нават удалося стрымаць слова: калі разглядаць сабор з цэнтральнага ўваходу, то ні воднаго вокна не відаць. Д'ябал прыбываў у гневе з-за выхадкі архітэктара, тупаў нагамі. Так і пакінуў ён свой адбітак ногі ля ўваходу, які і па гэты дзень захаваны ў храме як «след д'ябла».