Базіліка Святога Іштвана

Базыліка Святога Іштвана- самы вялікі сабор Будапешта. Сабор размешчаны на плошчы Святога Іштвана.

Будаванне Базылікі Святога Іштвана вялося трыма архітэктарамі цягам паўстагоддзя. Будаўнічыя працы пачаліся ў 1851 годзе па праекце архітэктара Ёжэфа Хільда, аднак майстар не паспеў дабудаваць сабор.

У 1868 годзе абваліўся купал сабора, з-за памылак у праекце. Працы па ўзвядзенні новага купала працягваў архітэктар Міклаш Ібль, ён распрацаваў новы праект. Але і ён не дажыў да канца будавання, з 1891 года па яго праектах працягваліся будаўнічыя працы. Унутраныя працы вяліся трэцім архітэктарам Ёжэфам Хаўзерам і ў 1905 годзе сабор быў урачыста асвячоны. А праз 30 гадоў папай Піем XII сабору быў прысвоены ганаровы статус малой базылікі.

Базыліка Святога Іштвана выканана ў неакласічным стылі, над цэнтральным уваходам надпіс «Ego sum via veritas et vita» што ў перакладзе з лацінскага «Я ёсць шлях і праўда і жыццё». Па баках ад цэнтральнага фасада знаходзяцца званіцы, у адной з якіх самы вялікі звон у Венгрыі, яго вага 9 тон. Галоўнае аздоблены інтэр'ера базылікі- алтар, злева ад якога знаходзяцца мошчы Святога Іштвана. Ззаду ад алтара скульптура Святога Іштвана, выкананая архітэктарам Алайошем Штроблам. Вокны ўпрыгожаны вітражамі з выявамі фігур святых. Пры вырабе сцен і калон храма выкарыстоўваліся некалькі відаў мармуру.

Падчас вайны сабор значна папакутаваў, у 1983 годзе была пачата яго поўная рэстаўрацыя. І са жніўня 2003 гады сабор ізноў працуе.