Віленскі універсітэт

Вільнюскі ўніверсітэт — найстары ўніверсітэт ва Ўсходняй Еўропе. Ён быў адкрыты ў 1579 годзе па прывілеі караля Стэфана Баторыя пра ўстанову Акадэмію і ўніверсітэта віленскага Грамадства Ісуса. Спачатку ўніверсітэт складаўся з факультэта філасофіі і тэалогіі, ужо пазней у 1641 годзе былі заснаваны факультэты медыцыны і права. Віленскі ўніверсітэт набыў слыннасць не толькі ў сваёй краіне, але і за яе межамі. Тут атрымвалі адукацыю студэнты з Шатландыі, Англіі, Італіі і іншых дзяржаў Заходняй Еўропы.

У 1832 годзе на загад цара Мікалая I універсітэт зачынілі, палічыўшы яго эпіцэнтрам вальнадумства. Універсітэт ізноў пачаў сваю працу толькі ў 1919 годзе.

Цяпер універсітэт складаецца з 12 карпусоў. Самы стары корпус пабудаваны ў XVI стагоддзі, а найноўшы — у XIX стагоддзі. На фасадзе будынкі змесцавана мемарыяльная дошка са спісам прафесараў і рэктараў. Пры ўніверсітэце заснавана самая вялікая бібліятэка ў Літве. Усяго ў ёй захоўваецца каля 5 мільёнаў розных тамоў.

Вядомымі выпускнікамі Вільнюскага ўніверсітэта былі Янка Купала, Адам Міцкевіч, украінскі паэт Тарас Шаўчэнка.