Велiнград, Болгария

Курорт Велiнград у Балгарыі – горад-курорт, размешчаны ў паўднёвай частцы Пазарджыкскай вобласцi Балгарыі, у даліне Чэпiнскай ракі, на мяжы горных масіваў Радопы і Рыла, у 130 км ад Сафіі і ў 85 км ад Плоўдыва.
Раён багаты воднымі рэсурсамі. Шматлікія горныя патокі і рэкі – Лепенiца, Цыбуліна, Еленка і Улас – зліваюцца ў Чэпiнскую раку, якая праз 90 км ўліваецца ў раку Марыца. За апошнія 50 гадоў у раёне курорта Велiнград у Балгарыі былі пабудаваныя вадасховішча «Белмекен», «Доспат», «Шырокая паляна», «Батак» і «Беглiка». Усе яны знаходзяцца ў радыўсе не больш за 40 км ад Велiнграда.

Курорт Велiнград у Балгарыі размешчаны на вышыні 745 м над узроўнем мора. Клімат — умерана-кантынентальны. Тут, як правіла, адносна прахалоднае лета і доўгая мяккая зіма. Сярэднегадавая тэмпература каля 9°С. Сярэдняя тэмпература ў студзені складае каля -1,8°С, у ліпені +18,7°С. Восень звычайна з'яўляецца больш цёплай, чым вясна. Так як Велiнград з усіх бакоў акружаны гарамі, тут рэдка бываюць моцныя вятры. Для гэтай мясцовасці характэрныя так званы «Белы вецер» — цёплы, і «Вечерикът», які прыносіць вячэрнюю прахалоду.
Больш за ўсё ападкаў на курорце Велiнград у Балгарыі выпадае летам — каля 60 мм у месяц. Снежны покрыў у рэгіёне трымаецца каля 150 дзён у год. Адносная вільготнасць паветра — каля 75%. Атмасферны ціск — каля 693 мм рт. сл.

Для курорта Велiнград у Балгарыі характэрныя хвойныя лясы, у якіх растуць ядловец і белая хвоя, а таксама бяроза, граб, ясень, ліпа і вяз. Улетку ў лясах можна сустрэць зараснікі маліны, брусніцы, ажыны і суніцы. У лясах водзяцца сарна, алень, дзік і глушэц. Мядзведзі ў Велiнградскiм раёне Балгарыі сустракаюцца рэдка. У шматлікіх рэках і вадаёмах водзіцца балканская фарэль.
На тэрыторыі рэгіёну размешчаны два прыродных запаведніка – у мясцовасці Беглiка і на тэрыторыі землекарыстання Ракiтава.

Курорт Велiнград у Балгарыі адносна малады горад-курорт. Яго гісторыя налічвае крыху больш за 60 гадоў. Горад быў заснаваны ў 1948 годзе ў выніку зліцця трох сёлаў – Камяніцы, Чэпiна і Ледэжне. Ён быў названы Велiнградам ў гонар партызанкі Велы Пеевай.

Велiнград стаў курортам агульнадзяржаўнага значэння ў 1951 годзе. У 1981 годзе ён атрымаў міжнароднае прызнанне. У 2005 годзе па рашэнні Балгарскай асацыяцыі гатэльераў і рэстаратараў горад быў абвешчаны «курортнай сталіцай Балгарыі». У ліпені 2009 года невялікі радопскіх горад Велiнград атрымаў прэстыжнае званне – «СПА-сталіца Балканаў».

На курорце Велiнград у Балгарыі можна знайсці як прыродныя, так і гістарычныя славутасці гэтай мясцовасці: цэрквы, музеі, руіны старажытных паселішчаў, пячоры. Напрыклад, сярэднявечная крэпасць Цэнiна, паўразбураная, але ўсё яшчэ маляўнічая і велічная, або сяло Доркава – адносна нядаўна тут была выяўленая самая буйная ў Еўропе палеанталагічная знаходка мастадонтаў. Самае цікавае і прывабнае месца на курорце Велiнград у Балгарыі – Клептуза. Гэта самы вялікая карставая крыніца на Балканскім паўвостраве – сапраўдны цуд прыроды, аб якім разносяцца легенды і паданні. Кожную секунду з яе б'е крыніцай каля 570 л вады з пастаяннай тэмпературай, якая ўтварае два прыгожых возера, якія сцякаюцца ў Чэпiнскую раку. У 18 км ад Велiнграда знаходзіцца пячора Лепенiца, якая складаецца з двух паверхаў. У ёй цячэ падземная рака, ёсць падземныя азёры, а даўжыня яе складае 1525 м. Недалёка ад курорта знаходзіцца некалькі лыжных трас, дзе можна пракаціцца на лыжах зімой. У 12 км на ўсход ад Велiнграда размешчаны горад Ракiтава – вядомае курортнае і гістарычнае паселішча. У 28 км ад курорта Велiнград у Балгарыі знаходзіцца горад Батак, знакаміты сваімі гістарычнымі славутасцямі, у якім знаходзіцца адна з найстарэйшых цэркваў у Балгарыі.