Гістарычны цэнтр Фларэнцыі

Заснаваная на месцы селішча этрускаў Фларэнцыя, сімвал эпохі Адраджэння, дасягнула эканамічнага і культурнага росквіту ў XV-XVI стст. у часы Медычы. 600-гадовы перыяд незвычайнай мастацкай актыўнасці ў гэтым горадзе ўяўляюць, перш за ўсё, кафедральны сабор XIII ст. (Санта-Марыя-дэль-Фьоре), царква Санта-Крочэ, палацы Уфіцы і Піцці, і творы такіх вялікіх майстроў як Джотто, Брунелескі, Батычэлі і Мікеланджэла.

Гістарычны цэнтр Фларэнцыі ўключае ў сябе выдатны прыклад эпохі Рэнесансу, якая займае лідзіруючае месца ў архітэктурным ансамблі горада - гэта Сабор Санта-Марыя-дэль-Ф'орэ. У ім маецца фрэскавы малюнак паэта Дантэ Аліг'еры, які з'яўляецца стваральнікам унікальнай «Боскай камедыі». Характэрна, што ў саборы знаходзіцца вялікая колькасць твораў мастацтва, якія ўслаўляюць вялікіх фларэнтыйскіх мужоў.

Зачаравальнае збудаванне рамантычнай эпохі, якое выконвае абаронную функцыю - гэта Палацо Век'о. Цяпер дадзены будынак выконвае функцыі гарадской ратушы. Варта адзначыць, што яго інтэр'ер - гэта сховішча выбітных твораў рэнесанснага мастацтва.

Найстарэйшы музей свету, таксама размешчаны ў Гістарычным цэнтры Фларэнцыі - гэта Галерэя Уфіцы, дзе знаходзяцца выдатная калекцыя шэдэўраў жывапісу, скульптур, аўтарамі якіх з'яўляюцца майстры эпохі Адраджэння.

Асаблівую ўвага заслугоўвае Мост Понтэ-Век'о (XIV стагоддзя), які за сваю шматвяковую гісторыю вытрымаў і стыхійныя бедствы (землятрусу, паводкі), і войны, а таксама захаваўся да нашага часу ў выдатным стане.

Прадстаўлены спіс далёка не поўны пералік выдатных славутасцяў Гістарычнага цэнтра Фларэнцыі, які таксама ўяўляе з сябе найбуйнейшы культурны цэнтр Еўропы, які паклаў пачатак эпохі Рэнесансу - новай эпохі ў мастацтве.