Касцёл Святой Ганны

Касцёл Святой Ганны — гэта рымска-каталіцкі храм XIII стагоддзя ў стылі класічная «вогненая» готыка. Ён складае адзіны ансамбль з манастыром бернардынаў і царквой Святых Бярнарда і Францыска (прыстанан бернардынаў). Храм мае даволі не простую гісторыю, ён за час свайго існавання некалькі разоў разбураўся і быў змушаны змяняць свой першапачатковы выгляд. Першы касцёл быў пабудаваны з дрэва і толькі ў 1495 годзе на месцы драўлянага быў узведзены каменны храм (асвячоны ў 1501 годзе). Але сваё сучаснае аблічча храм набыў яшчэ пазней, калі пасля пажару ў 1581 годзе Мікалай Радзівіл аднавіў касцёл, але ўжо ў папулярным тады гатычным стылі. Пазней храм умацоўваюць і дабудоўваюць тры барочных алтара. Аднак у сярэдзіне XVIII стагоддзя ў храме зноў бушуе пажар, з-за якога потам знадворку сцены выфарбоўваюць у чырвоны колер. Падчас вайны 1812 года было знішчана ўбранне касцёла, бо ў ім месцавалася французская кавалерыя. А ў XIX стагоддзі па праекце архітэктара Чагіна каля касцёла Святой Ганны была збудавана гатычная званіца. Ужо ў сучаснасці на захаванасць дадзенай славутасці моцна паўплываў транспарт, вібрацыі прывялі да таго, што частка храма пачала даслоўна рассыпацца. Яе зачынілі для наведвання ў 2008 годзе.

На сённяшні дзень касцёл Святой Ганны мае 14 алтароў, упрыгожаных драўлянымі фігурамі святых, некалькі дзясяткаў найпрыгожых надмагілляў, самае старое ў краіне распяцце (XIV стагоддзе). Разам з прыстанкам бернардынаў архітэктурны ансамбль касцёла ўяўляюць сабою цікавую сумесь стыляў готыка і класіцызм.

Касцёл Святой Ганны змесцаваны ў Старым горадзе на вуліцы Майранё. Ён карыстаецца велізарнай папулярнасцю ў гасцей Вільнюса і гараджанаў.